8 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όπως καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε. τη δεκαετία του ’70 παίρνει ολοένα και περισσότερο τη θέση που της αξίζει στην ελληνική κοινωνία. Αν και έχουν σημειωθεί άλματα προόδου σε ό, τι αφορά τη θέση της γυναίκας στο δημόσιο βίο, τα προβλήματα όπως προκύπτουν και από την επικαιρότητα, παραμένουν υπαρκτά και σοβαρά.

Σύμφωνα με ένα παλαιό ανέκδοτο, πραγματοποιείται μια έρευνα με το ερώτημα: «Ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι σου»; Όλοι οι άνδρες απαντούν «η γυναίκα μου». Στο τέλος η ομάδα φτάνει σε ένα σπίτι ψηλά στο βουνό, όπου τους υποδέχεται ένας αγρότης με πυκνό μουστάκι.

Ακολουθεί ο διάλογος:

-Ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι;

-Εγώ κάνω. Τι τα έχουμε τα μουστάκια;

-Συγχαρητηρια! Είστε ο μοναδικός. Κερδίσατε ένα άλογο. Τι χρώμα το θέλετε;

-Περιμένετε! Να ρωτήσω τη γυναίκα μου.

Ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ρόμπερτ Χάινλαιν υποστήριξε την άποψη: «Οι γυναίκες και οι γάτες θα κάνουν πάντα ό,τι τους αρέσει, και οι άντρες και οι σκύλοι θα πρέπει να χαλαρώσουν και να συνηθίσουν σ’ αυτήν την ιδέα».

Η θέση της γυναίκας είναι πολυσχιδής και οι ρόλοι της πλέον διαφορετικοί στην οικογενειακή ζωή. Με την ανατροφή των παιδιών κερδίζει μια καλύτερη θέση στην καρδιά τους. Ωστόσο στη δημόσια ζωή η χειραφέτηση και η ισότιμη παρουσία της δεν έχει ακόμα εμπεδωθεί, καθώς η κοινωνία παραμένει ανδροκρατούμενη. Στις αναπτυγμένες χώρες η θέση της έχει σίγουρα βελτιωθεί σημαντικά, σε σχέση με το παρελθόν, ωστόσο οι στατιστικές δείχνουν ότι «ακόμα υπάρχει δρόμος». Η γιορτή λοιπόν της γυναίκας δεν έχει να κάνει μόνο με την προσφορά λουλουδιών, αλλά εμπεριέχει και ένα βαθύτερο νόημα.

Στις αρχαίες κοινωνίες η θέση της γυναίκας ήταν άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο δεινή σε σχέση με αυτή του άνδρα. Εξαίρεση αποτελεί η Μινωική Κρήτη, όπου απολαμβάνει ισοτιμίας. Στην Αρχαία Σπάρτη, τα κορίτσια γυμνάζονται από μικρή ηλικία, κάτι αδιανόητο για την ευρύτερη επικρατούσα αντίληψη, που ήθελε τη γυναίκα απλά να υπηρετεί τον άνδρα. Στην Αρχαία Ελλάδα ξεχωρίζουν μορφές, όπως η σπουδαία λυρική ποιήτρια Σαπφώ και η Ασπασία, η δυναμική σύζυγος του Περικλή από τη Μίλητο.

Σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο σπάνια βλέπουμε γυναίκες σε υψηλά αξιώματα, συναντάμε όμως και βασίλισσες να διοικούν ολόκληρα κράτη. Στην Αρμενία εμφανίζονται οι πρώτοι αγροτικοί συνεταιρισμοί γυναικών, στον τομέα της παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων. Στα χρόνια του Μεσαίωνα, στην Ευρώπη, οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να κληρονομούν και να διαχειρίζονται περιουσίες. Η περίφημη ζώνη αγνότητας ανάγεται στη σφαίρα του μύθου.

Με το πέρασμα των αιώνων, η θέση της γυναίκας στην κοινωνία βελτιώνεται. Σταδιακά κερδίζει το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, ενώ από το 19ο αιώνα αρχίζει δειλά δειλά να εμφανίζεται στα κοινά. Η Χαβάη και η Νέα Ζηλανδία παρέχουν το δικαίωμα της συμμετοχής στις εκλογές, το οποίο σταδιακά εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο, κυρίως μετά το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας άρχισε να εορτάζεται το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και έγινε δεκτή δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Καθιερώθηκε ως γιορτή από το Λένιν, και αργότερα ως αργία από το σοβιετικό καθεστώς. Από τον ΟΗΕ υιοθετήθηκε το 1975.

Οι στατιστικοί δείκτες δείχνουν ότι σε πολλές χώρες οι γυναίκες εξακολουθούν να δεινοπαθούν, ενώ και στα ανεπτυγμένα κράτη τα οικονομικά προβλήματα και η καραντίνα λόγω της πανδημίας έφεραν στην επιφάνεια τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας. Η 8 Μαρτίου θα μπορούσε να θεωρηθεί ορόσημο για έναν καλύτερο κόσμο, στη βάση του αλληλοσεβασμού και της ισοτιμίας μεταξύ των δύο φύλων.

 

Πηγές: wikipedia, freepik