Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Εξάλειψης της Βίας των Γυναικών
Το Δεκέμβριο του 1999, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η 25η Νοεμβρίου ορίστηκε ως η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα το πρόβλημα παραμένει σοβαρό, όχι μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες αλλά και στις προηγμένες, ενώ η καραντίνα έχει δημιουργήσει ακόμα πιο δυσάρεστες καταστάσεις, καθώς διαπιστώνεται αυξητικές τάσεις. Η παλιά ισπανική φράση “η γυναίκα είναι σαν το χταπόδι. Όσο τη δέρνεις, τόσο μαλακώνει”, δυστυχώς βρίσκει ακόμα ανταπόκριση.
Η ιστορία της ανακήρυξης της συγκεκριμένης μέρας, κατά της βίας των γυναικών, έχει τις ρίζες της σε μια ιστορία στην Καραϊβική. Μόνο που δεν είναι καθόλου εξωτική. Το 1960, ο Άγιος Δομήνικος βρισκόταν υπό την 30ετή δικτατορική διακυβέρνηση του Τρουχίγιο. Εκτός από τα κλασικά χαρακτηριστικά μιας αυταρχικής εξουσίας, ο δικτάτορας οργάνωνε την απαγωγή νεαρών γυναικών, προς προσωπική τέρψη. Ευσεβής πόθος ήταν και η Μινέρβα Μιραμπάλ, μια από τις 4 κόρες μιας εύπορης οικογένειας. Για να την προσεγγίσει οργάνωσε πάρτι. Η όμορφη νεαρή αντέκρουσε την απρεπή πρόταση με ένα χαστούκι. Η Μαρία, η Μινερβα αντικαθεστωτική οικογένεια μπήκε στο στόχαστρο του Τρουχίγιο. Οι 3 αδερφές, Μινέρβα, Πάτρια και Μαρία Τερέσα, σχημάτισαν αντιδικτατορικό κίνημα. Έχασαν την περιουσία τους και οι άνδρες τους φυλακίστηκαν. Τελικά οι αποκαλούμενες και “πεταλούδες” βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν βάναυσα και τελικά στραγγαλίστηκαν στις 25 Νοεμβρίου του 1960.
Η δικτατορία έπεσε λίγους μήνες μετά. Γυναικείες οργανώσεις την τιμούν τη μέρα αυτή από το 1981. Οι στατιστικοί δείκτες είναι αμείλικτοι, για την κάθε μορφής κακοποίηση των γυναικών, σωματική βία, σεξουαλική παρενόχληση κτλ. Αυξητικές τάσεις παρουσιάζονται σε ανησυχητικό βαθμό στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις χώρες του τρίτου κόσμου η κατάσταση είναι τραγική. Συχνά, η γυναίκα δεν έχει κανένα δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή. Χαρακτηριστικά, σε μια σφυγμομέτρηση στην Αλγερία, ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικών υποστήριξε ότι “ο άνδρας δεν είναι επαρκής ως άνδρας, αν δε χαστουκίζει τη γυναίκα του”. Στη γειτονική Τουρκία, το νομοθετικό πλαίσιο έχει βελτιωθεί, ωστόσο η πραγματική προστασία των γυναικών έχει πολλά κενά. Η βία και οι δολοφονίες σε βάρος γυναικών παραμένει σε σχετικά υψηλά επίπεδα. Στη χώρα μας παρουσιάστηκε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.
Η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη στις μέρες της καραντίνας. Η 25η Νοεμβρίου, ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Εξάλειψης της Βίας των Γυναικών, δυστυχώς παραμένει επίκαιρη στις μέρες μας. “Η φτώχεια φέρνει γκρίνια”, η βία και η κακοποίηση όμως δεν επιλύουν τα προβλήματα, κάθε άλλο φέρνουν καινούργια. Ο πολιτισμός δε συνίσταται μόνο στην ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας, αλλά κυρίως στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.