Μαραντόνα, ο θεός του ποδοσφαίρου
“Μια μέρα ελπίζω ότι θα παίξουμε μαζί μπάλα στον ουρανό”. Με αυτόν τον τρόπο αντέδρασε ο Πελέ, στην είδηση του θανάτου του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, στις 25 Νοεμβρίου. Σύμπτωση; Την ίδια ημερομηνία πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο, προσωπικός φίλος του Αργεντινού θεού της μπάλας, αλλά και ο Τζωρτζ Μπεστ, ο Βορειοϊρλανδός μάγος του ποδοσφαίρου, με την έντονη προσωπικότητα και άστατη προσωπική ζωή. Ιούνιο του 1986. Αργεντινή και Αγγλία συγκρούονται στα προημιτελικά του Μουντιάλ του Μεξικού. Τα πάθη είναι έντονα. 4 χρόνια πριν, τα κράτη είχαν εμπλακεί σε πολεμική σύρραξη για τα Νησιά Φώκλαντ, τα οποία και παρέμειναν βρετανική αποικία. Στο παιχνιδι όμως, νικήτρια είναι η Αργεντινή, με σκορ 2-1, με το Μαραντόνα να πετυχαίνει 2 ιστορικά γκολ. Στο 2ο, είχε περάσει όλη την άμυνα της Αγγλίας και θεωρείται ως το κορυφαίο όλων των εποχών. Το 1ο; “Έβαλε και ο Θεός το χέρι του”, απάντησε ο Αργεντίνος άσσος, που τελικά οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.
Ήταν και μια προσωπική ρεβάνς για το προηγούμενο αποτυχημένο Μουντιάλ. Το επόμενο έτος κατακτά και το “σκουντέτο”, με τη φανέλα της Νάπολι, δικαιώνοντας τις προσδοκίες των οπαδών της, αλλά και της διοίκησης που το 1984 είχε πραγματοποιήσει την ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών, για να τον αποκτήσει. Χάρη στο Μαραντόνα, ο φτωχός “νότος” είχε επιτέλους σηκώσει κεφάλι στην πλούσιο “βορρά” της Ιταλίας. Η ακριβότερη, μέχρι τότε, ήταν και η μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα, από την Μπόκα Τζούνιορς, το 1982, έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα του προηγούμενου έτους. Σημαντικό ποσοστό πήρε και η πρώτη του ομάδα, η Αρχεντίνος Τζούνιορς. Η παρουσία του στην Καταλωνία σημαδεύτηκε από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ηπατίτιδα, έναν σοβαρό τραυματισμό και μια κατάκτηση κυπέλλου.
Στη Νάπολι τον υποδέχτηκαν και τον λάτρεψαν σαν θεό, με το Σαν Πάολο γεμάτο με 70.000 κόσμο, σχεδόν σε κάθε αγώνα. Ο Μαραντόνα βρίσκοντας την Ιθάκη του στο σπουδαίο λιμάνι του ιταλικού νότου, χαρίζει μαγικές ποδοσφαιρικές στιγμές στους φιλάθλους. Αναπτύσσει όμως και φιλανθρωπική δράση, χωρίς να ξεχνά τη φτώχεια των δικών του παιδικών χρόνων. Το 1988 η κληρωτίδα φέρνει τον ΠΑΟΚ, ως αντίπαλο της Νάπολι στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Στο Σαν Πάολο η Νάπολι νικά 1-0, με ένα αυστηρό πέναλτι. Στη ρεβάνς, η Τούμπα βράζει.Τελικό σκορ 1-1, με τον Αργεντινό σούπερ σταρ να δέχεται σωρεία αντικειμένων, στις εκτελέσεις κόρνερ μπροστά στην “4”. Μετά τον αγώνα ο Μαραντόνα εκθειάζει την καυτή ατμόσφαιρα, στο μόνο γήπεδο που δέχτηκε τέτοια αντιμετώπιση στην καριέρα του. Η Νάπολι φτάνει στο διπλό τελικό με τη Στουτγκάρδη.
Στο Σαν Πάολο, ο διαιτητής Γερμανάκος δε βλέπει το “χέρι του θεού” πριν την ασίστ, η Νάπολι ισοφαρίζει και τελικά νικά με 2-1. Το 3-3 στη Γερμανία της δίνει το τρόπαιο. Το 1990, ως πρωταθλητής Ιταλίας, ηγείται της Αργεντινής, στην προσπάθειά της να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Το ξεκίνημα είναι κάκιστο, με ήττα 1-0 από το εκπληκτικό Καμερούν. Στο κρίσιμο ματς με τη Σοβιετική Ένωση, το “χέρι του θεού” εμφανίζεται πάνω στη γραμμή και κρατάει το μηδέν στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, το οποίο λήγει νικηφόρα, με 2-0. Η ομάδα, παίζοντας αντιποδόσφαιρο, φτάνει στα ημιτελικά με αντίπαλο τη διοργανώτρια Ιταλία, που είχε μόνο νίκες, στο Σαν Πάολο. Οι Ναπολιτάνοι, λόγω Μαραντόνα, εμφανίζονται διχασμένοι. Το ματς οδηγείται στην παράταση και τα πέναλτι, με σκορ 1-1 και την Αργεντινή να προκρίνεται στον τελικό της Ρώμης. Η Γερμανία νικά με 1-0, με αμφισβητούμενο πέναλτι, και ο Μαραντόνα εμφανίζεται στην απονομή κλαίγοντας. Είναι όμως ήδη εθισμένος στα ναρκωτικά. Το επόμενο έτος, θα βρεθεί θετικός σε χρήση κοκαΐνης, με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί με 15 μήνες αποκλεισμό. Θα συνεχίσει την καριέρα του στη Σεβίλλη, τη Νιούελς Όλντ Μπόις και θα την κλείσει το 1997 στην Μπόκα Τζούνιορς. Το τελευταίο του γκολ με την Εθνική Αργεντινής το πέτυχε στο Μουντιάλ ’94, εναντίον της Ελλάδας, το κορυφαίο της διοργάνωσης. Το πανηγύρισε έξαλλα, φτύνοντας στην κάμερα.
Το 2000, νοσηλεύτηκε σε κλινική αποτοξίνωσης στην Κούβα, όπου και έγινε εντονότερη η φιλία του με τον ηγέτη της Φιντέλ Κάστρο. Ο Μαραντόνα υπήρξε πάντα προστάτης των φτωχών. Στις συνεντεύξεις του όμως, εκτός από κοινωνική κριτική, δεν παρέλειπε να κάνει και αυτοκριτική. Στα πάθη του περιλαμβανόταν και η αδυναμία του στο ωραίο φύλο. Εκτός από τις εντός γάμου δύο κόρες του, που υπεραγαπούσε, έχει αναγνωρίσει άλλα πέντε παιδιά, από τέσσερις διαφορετικές γυναίκες. Το 2005 επισκέπτεται το γήπεδο Καραϊσκάκη, ως προσκεκλημένος του Σωκράτη Κόκκαλη, εγγράφεται μέλος και παραλαμβάνει την ερυθρόλευκη φανέλα με το νούμερο 10, μέσα σε αποθέωση . Θα τη φορέσει στον ίδιο χώρο και θα κάνει ζογκλερικά, στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το 2006. Η προπονητική του καριέρα δεν ήταν ανάλογη.
Στο Μουντιάλ του 2010 κάθεται στον πάγκο της Εθνικής Αργεντινής, νικώντας την Ελλάδα με 2-0. Στους 8 όμως, η ομάδα του θα ηττηθεί από τη Γερμανία με 4-0. Θα εργαστεί στα ΗΑΕ, ενώ ήταν προπονητής της Χιμνάσια Λα Πλάτα από το 2019 μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο θεός της μπάλας υπήρξε αδιαμφισβήτητα μια σπουδαία αντισυμβατική προσωπικότητα, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στην κοινωνία. Ο Μαραντόνα μας χάρισε μοναδικές ποδοσφαιρικές στιγμές και πέρασε στο πάνθεον των κορυφαίων αθλητών όλων των εποχών.
Πηγές: Wikipedia news 247.gr sport24