Η ληστεία της διπλανής πόρτας!

Κάθε μέρα το αστυνομικό ρεπορτάζ μιλάει για κλοπές σε καταστήματα, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους δρόμους, στα σπίτια, παντού. Το έχουμε συνηθίσει να φυλάμε κοντά μας την τσάντα μας όταν καθόμαστε σε ένα καφέ, ακόμα και όταν χαζεύουμε τα ρούχα μέσα σε ένα κατάστημα.

Η αθωότητά μας έχει σίγουρα χαθεί!

Τι γίνεται, όμως, όταν ακούμε ότι έκλεψαν ένα σπίτι στην πολυκατοικία μας, στις 11 η ώρα το πρωί, και δεν το πήραμε καν χαμπάρι ενώ ήμασταν στο σπίτι μας;

Πώς νιώθουμε όταν το διπλανό μας σπίτι πέφτει θύμα κλοπής; 

Σκεφτόμαστε πως αφού έκαναν άνω κάτω στις 11 η ώρα το πρωί το διπλανό σπίτι και κανείς δεν τους πήρε χαμπάρι, τότε αν συμβεί στο δικό μας σπίτι, πάλι κανείς δεν θα το πάρει χαμπάρι.

 

Αρχίζουμε να μην κοιμόμαστε καλά το βράδυ, να διπλοκλειδώνουμε, να κλείνουμε τα παντζούρια σε όλα τα δωμάτια. 

Στην πολυκατοικία βάζουν ανακοίνωση να κλειδώνουμε την πόρτα της εισόδου και να μην ανοίγουμε σε κανέναν άγνωστο. Ο ένας γείτονας βάζει κάμερα στον όροφό του ενώ πολλοί άλλοι αλλάζουν  την πόρτα τους με άλλη πιο ενισχυμένη. 

Ο καθένας παίρνει τα μέτρα που μπορεί να πάρει. Ο φόβος συνεχίζει να υπάρχει, γιατί δυστυχώς, ξέρουμε ότι οι επαγγελματίες κλέφτες βρίσκουν πάντα τον τρόπο.

Μα αυτό που δεν μπορεί να πάρει κανείς, σκεφτόμαστε, είναι η ασφάλεια που μας παρέχει η ιδιωτική ασφάλισή μας ενάντια στην κλοπή του σπιτιού, του εξοχικού, του καταστήματος ή του αυτοκινήτου μας. Και με αυτή τη σκέψη χαλαρώνουμε κάπως, γιατί σκεφτόμαστε ότι αν μας συμβεί το ατυχές, θα μπορέσουμε να αποζημιωθούμε για αυτά που χάσαμε, τουλάχιστον οικονομικά.

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, ούτε καλύτερο μέτρο ενάντια στο τόσο θράσος και σε τόσο φόβο που ζούμε καθημερινά, από την ιδιωτική ασφάλιση ενάντια στην κλοπή, για να μπορούμε να νιώθουμε κάποια υποτυπώδη ασφάλεια μέσα μας και να κοιμόμαστε ξανά, έστω λίγο πιο ήσυχοι.