Οικογένεια, ο θεσμός της αγάπης 

   Η οικογένεια, από το 1993, έχει τη δική της παγκόσμια ημέρα, που είναι αφιερωμένη σε αυτήν, η 15η Μαΐου όπως έχει καθιερωθεί από τον Ο.Η.Ε.. Φέτος αυτή η μέρα έχει ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο επειδή συμπληρώνονται 25 χρόνια από την Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου και από τη Διακύρηξη της Κοπεγχάγης, με τις σχετικές αποφάσεις, αλλά και για τη δοκιμασία που περνά η οικογένεια στις ιδιαίτερες συνθήκες της «καραντίνας», που έχουν διαμορφωθεί λόγω του COVID – 19.

Οικογένεια, το πρώτο περιβάλλον

     Ο θεσμός της οικογένειας, ως βασική κοινωνική δομή, αν δεν είναι ο σπουδαιότερος, σίγουρα είναι ο αρχαιότερος και πιο ιερός. Συχνά αποκαλείται ως το κύτταρο της ευρύτερης κοινωνίας. Αποτελεί το πρώτο περιβάλλον μέσα στο οποίο διαβιεί και αναπτύσσεται το άτομο, έχοντας βασικό ρόλο για την πορεία της ζωής του.

     Παιδίατροι και παιδοψυχολόγοι συχνά διατυπώνουν απόψεις, σύμφωνα με τις οποίες, τα πρώτα χρόνια της ηλικίας ενός παιδιού, ακόμα και η βρεφική περίοδος, είναι πολύ σημαντικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Ένα υγιές κοινωνικό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η αγάπη και η στοργή, καθώς και αρμονία στις σχέσεις μεταξύ των μελών, δημιουργεί στο παιδί αίσθημα ασφάλειας, ώστε να αναπτύξει τις δεξιότητες και τα προσόντα του.

Η αγροτική οικογένεια

     Τα παλαιότερα χρόνια, στην αγροτική κοινωνία, τα πράγματα φαίνεται πως ήταν πιο απλά και οι ρόλοι περισσότερο διακριτοί, μέσα στην οικογένεια. Ο πατέρας εργαζόταν για να εξασφαλίσει τα «προς το ζειν» και η μητέρα φρόντιζε για το νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών, συχνά με τη συνδρομή της γιαγιάς. Λόγω και της παιδικής θνησιμότητας έκαναν πολλά παιδιά, ενώ και οι απαιτήσεις της ζωής, τις περισσότερες φορές, εξαντλούνταν στην τροφή και την ένδυση. Η μόρφωση ήταν ένα είδος προνομίου.

Η οικογένεια στο σύγχρονο αστικό τρόπο ζωής

     Οι σύγχρονες κοινωνικές δομές, με τον αστικό τρόπο ζωής, την εξέλιξη της ιατρικής και την ανάπτυξη του θεσμού της ασφάλειας, με την παράλληλη εξάλειψη της παιδικής θνησιμότητας, δημιούργησαν και διαφορετικές νοοτροπίες. Οι οικογενειακές αρχές χαλάρωσαν, οι απαιτήσεις μεγάλωσαν, ενώ η χειραφέτηση της γυναίκας με την εισαγωγή της στην εργασία, έφεραν και μια σύγχηση ρόλων. 

     Παράλληλα αναπτύχθηκε και η αντίληψη για την εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών. Αυτό έγκειται σε υψηλό επίπεδο σπουδών, άνοιγμα λογαρισμού στην τράπεζα, αλλά και ένταξη σε ασφαλιστικά πακέτα, νοσοκομειακά και αποταμιευτικά, που έχουν τη δική τους χρησιμότητα. 

Η ενδοοιοκογενειακή βία

     Βέβαια, η οικονομική κρίση επέφερε και πολλά προβλήματα στις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Οι στατιστικές είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακά ανησυχητικές, καθώς κακοποιήσεις γυναικών διαπιστώνονται ακόμα και στις αναπτυγμένες κοινωνίες. Το θέμα αυτό πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις στις ημέρες της καραντίνας, λόγω του κορονοϊού, με τα φαινόμενα αυτά να παρουσιάζουν σημαντική αύξηση.

     Η οικογενειακή ζωή είναι πολυεπίπεδη και απαιτητική στη σύγχρονη αστική κοινωνία. Οι απαιτήσεις και τα μέσα επίτευξης αυτών συχνά δε συμβαδίζουν. Η Ελλάδα περνά μια τεράστια οικονομική κρίση, που ειδικά τα πρώτα χρόνια κλόνισε την καθημερινότητα των πολιτών, σε σημαντικό βαθμό. Οι ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί θεωρείται ότι κράτησαν ζωντανό τον κοινωνικό ιστό και την ελπίδα. Η οικογένεια είναι πάντα οι δικοί μας άνθρωποι και η αγάπη μεταξύ των μελών μοναδικής αξίας.